Projekt wychodzi od niepopularnej już tradycji gry na dzwonach, jest przypomnieniem kulturotwórczej roli dzwonów oraz niesamowitego ludwisarskiego rzemiosła. Dzwon jako perkusyjny instrument muzyczny, wykorzystujący drganie całego instrumentu był dla nas źródłem inspiracji, chociaż w projekcie chcemy wygrywać na stojących (usadowionych na ziemi) dzwonach Warszawy. Drzemiący potencjał w dzwonie, który staje się pomnikiem, i nigdy nie zawiśnie na dzwonnicy jest dla nas tematem do dalszych działań. W ramach projektu przybliżymy uczestnikom historię i zasadę budowania dzwonów, stworzymy mapę stojących dzwonów w Polsce (dzwonów pomników) oraz wyzwolimy z nich dźwięki (dzięki autorskim technologiom, wykorzystujących czujniki piezoelektryczne i rejestratory). Projekt skierowany do każdych dzieci, również tych z dysfunkcją wzroku. Dzwon-pomnik, który można dotknąć pomoże osobom niewidomym w poznaniu instrumentu a nowe melodie na „pozornie niedziałające” dzwony staną się udziałem osób widzących i niewidomych.

Ponadto projekt ma głębsze podłoże filozoficzne, jest magicznym odczytaniem czegoś, co pozornie wydaje się nie wydawać dźwięku, jest nobilitacją obiektu ze skazą, modelu pozornie „niepełnowartościowego” i „wybrakowanego”. Taka prezentacja obiektu skłania do głębszych refleksji związanych ze współczesnym „czytaniem świata”. W świecie lansowanym przez media popkulturowe, gdzie wszystko jest wysmakowane i glamour, pokazujemy młodzieży obiekt ze skazą, i odczytujemy wspólnie jego ukryte piękno.

Co chcemy osiągnąć?

1. Usystematyzować i przekazać wiedzę historyczną na temat stojących dzwonów-pomników w Polsce.
2. Przeprowadzić projekt z zakresu edukacji włączającej dla grupy dzieci widzących i niewidomych.
3. Zbudować współczesne „instrumentarium muzyczne”, wykorzystujące nowoczesne technologie.
4. Przekazać wiedzę na temat zapomnianych tradycji ludwisarskich.
5. Stworzyć projekt z dziedziny sztuk wizualnych i muzycznych, wykorzystującego wiedzę matematyczno-fizyczną.